Ο κινηματογράφος από την ανθρωπολογική πλευρά: Soul Κitchen

Οι αναρτήσεις των κινηματογραφικών κριτικών - σχολίων από τα έντυπα ΜΜΕ θέλουν να παοτελέσουν αρχικό ερέθισμα για σκέψεις και προβληματισμούς πάνω στην ταινία αλλά και τις διαφορετικές οπτικές όπως αυτές παρουσιάζονται μέσα από τα άρθρα.

Ο χαμένος τα παίρνει όλα

Του Δημήτρη Δανίκα, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 17/12/2009

Κουζίνα ψυχής, δηλαδή «Soul Κitchen». Με αρχιμάγειρα τον καρντάς Φατίχ Ακίν και σερβιτόρο τον Αδάμ Μπουσδούκο. Αδελφική φιλία επί γερμανικού εδάφους. Τίποτα δεν μας χωρίζει. Όλα, μα όλα μάς ενώνουν. Για να καταλάβετε, δηλαδή, σε ποια προπαγανδιστική παγίδα έχουμε πιαστεί. Αμφότεροι οι λαοί. Δεν ξέρω αν έγινα αντιληπτός επακριβώς. Διότι ένας σκηνοθέτης τουρκικής καταγωγής υπογράφει μια σουρεαλιστική, αγαπησιάρικη ιστορία δύο Ελλήνων αδελφών στο Αμβούργο το σημερινό. Να τρίβεις τα μάτια σου. Με το όνομα Καζαντζάκης παρακαλώ. Ο πρώτος, ο Ζήνος Καζαντζάκης είναι νομοταγής (Αδάμ Μπουσδούκος). Ο δεύτερος, ο Ηλίας (Μόριτζ Μπλάιμπτροϊ), μπαινοβγαίνει, λόγω τζόγου, στη φυλακή. Από εδώ αρχίζει η μούρλια η ελληνική. Όπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα μού τρελαίνει την ψυχή.

Το στόρι αυτής της «παρανοϊκής» γλυκόπικρης κομεντί αποτυπώνει όλο το εύρος της νεοελληνικής φυλής. Ο Ζήνος, ιδιοκτήτης μαχαλά σε μια περιθωριακή συνοικία του Αμβούργου που ανεβαίνει όπως το Γκάζι στην Πειραιώς, έχει στήσει μια άθλια επιχείρηση με άθλια κουζίνα και άθλιο σερβίρισμα. Παρ΄ όλα αυτά, τα «κουρέλια» έρχονται και τρώνε «σκατά». Ο ίδιος το λέει ως εξής: «Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το καλό, γι΄ αυτό τρώνε σκατά». Το παλικάρι, λοιπόν, πολίτης Γερμανός, είναι ερωτευμένος με μια κατάξανθη, θεογκόμενα η οποία γράφει, αν θυμάμαι καλά, σε κάποιο περιοδικό. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Τα προβλήματα και τα σκουντουφλήματα αρχίζουν από τη στιγμή που γλιστράει ο Αδάμ και ένας καταραμένος σπόνδυλος ξεχαρβαλώνεται λειτουργικά. Σαν να σηκώνεσαι πρωί και να πέφτεις πάνω σε μια μαύρη γάτα με φουντωτή ουρά. Σακατεμένη η πλάτη του Αδάμ. Και κοίτα σύμπτωση. Η Ναντίν την κοπανάει κατά Σαγκάη μεριά. «Οι λόγοι είναι επαγγελματικοί. Έλα και εσύ μαζί». Το σκέφτεται ο Αδάμ. Και μέχρι να αποφασίσει, περνάει τα βράδια του μιλώντας και βλέποντας το κορίτσι του από το Δίκτυο. «Γδύσου, να την παίξω, να ξεχαρμανιάσω». Γυμνή η Ναντίν. Με το σπορ της παλάμης ο Αδάμ. Πορνογραφία ιδιωτικής χρήσεως. Στο μεταξύ μια δεύτερη πορνογραφία εξελίσσεται πίσω από την πλάτη του Ζηνόβιου Καζαντζάκη. Κάποιος Γερμανός γνωστός, λαμόγιο α λα ελληνικά, επιχειρεί να αγοράσει στο τσάμπα τον μαχαλά. Επακολουθεί και δεύτερη πορνογραφία. Ο αδελφός του, ο Ηλίας Καζαντζάκης με την κομπολόγα στην παλάμη, άρτι αφιχθείς από τα σίδερα της φυλακής, πιάνει δουλειά στον ίδιο μαχαλά. Συμπτώσεις μιας παρανοϊκής διαδρομής.

Διότι ο Ζήνος αποφασίζει κάποια στιγμή, μέσα στην ερωτική τρέλα την ελληνική, να εγκαταλείψει τη Soul Κitchen και σε αεροπλάνο με κατεύθυνση τη Σαγκάη να επιβιβαστεί. Η γκόμενα είναι γι΄ αυτόν η αληθινή, μοναδική, αναντικατάστατη κουζίνα ψυχής. Και το κάνει. Προηγουμένως μεταβιβάζει την ιδιοκτησία στον Ηλία τον αδελφό. Και εκείνος, ο Ηλίας, παίζει το Βar Restaurant στα χαρτιά. Ο τζόγος φίλοι μου, μετά τον έρωτα, είναι το δεύτερο βίτσιο κάθε πραγματικού ανδρός. Έτσι χάνει την κουζίνα ο Ζήνος ο τρελός. Έτσι ορμάει να αρπάξει την ιδιοκτησία ο καλός ο φίλος ο Γερμανός. Κι έτσι καθώς ο Ζήνος τρέχει στον διάδρομο του αεροδρομίου με κατεύθυνση τη Σαγκάη, πέφτει αντικρυστά πάνω στη Ναντίν η οποία επιστρέφει στο Αμβούργο παρέα μ΄ έναν κοντοπίθαρο Κινέζο με το όνομα Χαν. Εκείνος, ο Ζήνος, με απορία εκατομμυρίων μεγατόνων προλαβαίνει να της πει «γιατί δεν είσαι στη Σαγκάη;». Κι εκείνη στην ψύχρα τού απαντάει: «Εσύ γιατί δεν είσαι φυλακή;».

Έτσι, η Εύα «σκοτώνει» τον Αδάμ. Όμως η ταινία δεν τελειώνει εδώ. Πίσω έχει η ελληνική αχλάδα την ουρά. Συνοπτικά, πέντε πράγματα αξίζουν πέρα από τα χαριτωμένα και τα κωμικά. Το πρώτο η αιλουροειδής σκηνοθεσία του Φατίχ Ακίν. Τεχνικά και κινηματογραφικά η πιο δύσκολη δουλειά. Με πλαναρίσματα ιδιαίτερα και αεροπλανικά. Το δεύτερο αφορά το εξαιρετικό καστ και τις επιδόσεις όλων ανεξαιρέτως των ηθοποιών. Ακόμα και ο σωματότυπος του Αδάμ Μπουσδούκου και του Μόριτζ Μπλάιμπτροϊ σαν μια σταγόνα νερό. Το τρίτο, οι λεπτές νύξεις για τον λανθάνοντα ρατσισμό. Καθόλου τυχαίο αυτό. Γερμανός πάει να του φάει για ένα κομμάτι ψωμί τον μαχαλά. Ξανθιά η Γερμανίδα που τον «σκοτώνει» εν ψυχρώ.

Το τέταρτο η ψιλοβελονιά των χαρακτήρων.
Loser ο Ζήνος αλλά με μια καρδιά σαν μωρού παιδιού. Και το πέμπτο το soundtrack. Μόλις βγήκα από την αίθουσα έτρεξα στο πρώτο σιντιδάδικο. Κρίμα. Δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα.
Dj μουσικής, αισθημάτων, ελληνοτουρκικής κουζίνας ο Φατίχ. Το πιο γευστικό και πανάλαφρο σουβλάκι με πίτα φτιαγμένη στο χέρι και καλαμάκι αδερφικής κοπής!