«Συγνώμη. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε την καταστροφική κλιματική αλλαγή. Δεν το κάναμε, όμως». Ο Ομπάμα, ο Μεντβέντεφ, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Μπράουν, ο Λούλα και ο Θαπατέρο, με άσπρα μαλλιά, ρυτίδες και κουρασμένο ύφος απολογούνται για τα (μη) πεπραγμένα τους.
Βρισκόμαστε στο 2020 και οι άνθρωποι που κάποτε κυβερνούσαν τις ισχυρότερες χώρες του πλανήτη ζητούν μια όψιμη συγνώμη για την ευκαιρία που άφησαν να πάει χαμένη 11 χρόνια νωρίτερα στην Κοπεγχάγη. Ευγενείς προθέσεις
Τα πράγματα, βέβαια, δεν είναι απαραίτητο να εξελιχθούν σύμφωνα με το απαισιόδοξο σενάριο των αφισών τις οποίες τοιχοκόλλησε η Greenpeace στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας της Δανίας για να υποδεχθεί τους μεγάλους ηγέτες. Εξάλλου, οι μεγάλες διασκέψεις συνήθως διαπνέονται από αισιοδοξία και καλές προθέσεις.
Οι πολιτικοί ποζάρουν χαμογελαστοί μπροστά στις κάμερες και στον φωτογραφικό φακό, διατυμπανίζουν πόσο πολύ νοιάζονται για τη σωτηρία του πλανήτη και για το μέλλον των παιδιών μας και, αφού κάνουν τις δημόσιες σχέσεις τους, αποχωρούν έχοντας καταλήξει -στην καλύτερη των περιπτώσεων- σε κάποιες «κοινές» αποφάσεις με ελάχιστα πάντως δεσμευτικό χαρακτήρα.
Από αύριο και για δέκα ολόκληρες μέρες, αρχηγοί κρατών και αντιπροσωπείες από 192 χώρες θα προσπαθούν, θεωρητικά, να σώσουν τον κόσμο. Θα μιλήσουν για πολλά ζητήματα.
Υπάρχουν, όμως, και άλλα που δεν θα τα αγγίξουν καθόλου ή που δεν θα τα πουν με το όνομά τους: Το νερό, το τόσο πολύτιμο και οσονούπω δυσεύρετο, θα απουσιάζει ως θέμα από τη μεγαλύτερη διάσκεψη της δεκαετίας που γίνεται με θέμα το περιβάλλον. Μπορεί πολλές περιοχές της Γης να αντιμετωπίζουν τρομακτικό πρόβλημα λειψυδρίας, οι επιστήμονες εδώ και χρόνια να προειδοποιούν ότι οι πόλεμοι του 21ου αιώνα θα γίνονται -κυρίως- για το νερό και στην Αφρική να βλέπουμε τα πρώτα δείγματα.
Η Κοπεγχάγη πάντως, θα μείνει «στεγνή». Ισως γιατί οι συμμετέχοντες θεώρησαν ότι η αιτία όλων των κακών είναι το διοξείδιο του άνθρακα και, αν επιλυθεί αυτό το πρόβλημα, τα υπόλοιπα θα πάρουν σιγά-σιγά τον δρόμο τους. Ισως, πάλι, οι εγκέφαλοί τους να είναι προγραμματισμένοι ώστε να μελετούν τα προβλήματα μεμονωμένα και όχι σφαιρικά, ακόμα κι αν αυτά είναι αλληλένδετα.
Στη διάσκεψη λίγοι θα τολμήσουν να προφέρουν ευθαρσώς τη λέξη «χρήμα», που, ουσιαστικά, αποτελεί την κινητήρια δύναμη αυτής της διάσκεψης και θα κυριαρχήσει στις περισσότερες διαβουλεύσεις, επίσημες και παρασκηνιακές.
«Η Κοπεγχάγη ενδέχεται να σηματοδοτήσει τη μεγαλύτερη μεταφορά κεφαλαίου από τον Βορρά προς τον Νότο μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, υπερσκελίζοντας το ποσό που λαμβάνουν σήμερα ως βοήθεια οι αναπτυσσόμενες χώρες» σχολίαζε η βρετανική «Guardian».
Ορισμένοι κάνουν λόγο για μια αναδυόμενη «βιομηχανία» της κλιματικής αλλαγής, η οποία περιλαμβάνει από την ανάπτυξη της «πράσινης» τεχνολογίας μέχρι το σύστημα της αγοράς ρύπων, το οποίο εξελίσσεται σε μια ιδιαίτερα επικερδή επιχείρηση και αναμένεται να αποτελέσει βασικό άξονα της όποιας συμφωνίας τυχόν επιτευχθεί. Η προοπτική του κέρδους και όχι ο φόβος για το μέλλον έχει κάνει πολλές μεγάλες βιομηχανίες να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους περί ανυπαρξίας του φαινομένου του θερμοκηπίου. Οι πιο κυνικοί μάλιστα συγκλίνουν στην άποψη ότι η «μοιρασιά της πίτας» είναι αυτή που θα καθορίσει την επιτυχία ή την αποτυχία της διάσκεψης στην Κοπεγχάγη.
«Σε λάθος βάση»
Και ενώ όλοι έχουν στραμμένα τα βλέμματα στη Δανία, βλέποντας την επικείμενη διάσκεψη ως την ύστατη σανίδα σωτηρίας, ορισμένες «αιρετικές» φωνές ισχυρίζονται ότι ακολουθούμε εντελώς λανθασμένη πορεία. «Οι συνομιλίες της Κοπεγχάγης πρέπει να αποτύχουν», λέει ο Τζέιμς Χάνσεν, ένας από τους επιστήμονες που εργάστηκαν όσο λίγοι για να αφυπνίσουν την ανθρωπότητα ως προς το πρόβλημα του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Ο Χάνσεν, επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Σπουδών Goddard της NASA, με έδρα τη Νέα Υόρκη, λέει σε συνέντευξή του στη βρετανική «Guardian» ότι «η όλη προσέγγιση στο θέμα ξεκινάει από τόσο λάθος βάση, ώστε θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσουμε ξανά από το μηδέν. Αν καταλήξουμε σε μια συμφωνία τύπου Κιότο, θα ξοδέψουμε πολύτιμα χρόνια ώσπου να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοεί».
Ο Τζέιμς Χάνσεν είναι ριζικά αντίθετος με την αρχή της αγοράς ρύπων και όλη την επιχείρηση που στήνεται γύρω από αυτήν: «Είναι κάτι ανάλογο με το πρόβλημα της δουλείας ή του ναζισμού που αντιμετώπισαν ο Αβραάμ Λίνκολν και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ αντίστοιχα. Με τέτοια θέματα δεν κάνεις συμβιβασμούς. Δεν μπορείς να λες "θα μειώσουμε τη δουλεία κατά 50% ή 40%". Δυστυχώς», συνεχίζει ο κορυφαίος αμερικανός επιστήμονας, «οι ηγέτες μας δεν έχουν τα κότσια να αδράξουν την ευκαιρία και να πουν τι πρέπει πραγματικά να γίνει. Αντίθετα, συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια».
Πηγή: Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου