Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Ισλαμιστική επίθεση σε Αλγερινή συγγραφέα

Εννέα Αλγερινές σ' ένα χαμάμ της πατρίδας τους αποκαλύπτουν στο θεατρικό τής Rayhana την ανελευθερία και τη βία εναντίον των γυναικών στη σύγχρονη αλγερινή κοινωνία  Εννέα Αλγερινές σ' ένα χαμάμ της πατρίδας τους αποκαλύπτουν στο θεατρικό τής Rayhana                  την ανελευθερία και τη βία εναντίον των γυναικών στη σύγχρονη αλγερινή κοινωνία                          Την περασμένη Τρίτη το βράδυ, στη χώρα του Βολτέρου, του Ρουσό, του Μπομαρσέ και του Καμί, κοντά στο δημοτικό παρισινό θέατρο «Maison des metallos» ένας Αλγερινός φονταμενταλιστής επιχείρησε να κάψει ζωντανή τη συμπατριώτισσά του ηθοποιό, σκηνοθέτιδα και φεμινίστρια Rayhana. Τον εξόργισε το θεατρικό της έργο «Α mon age, je me cache encore pour fumer» («Στην ηλικία μου κρύβομαι ακόμα για να καπνίσω»), που παίζεται στο θέατρο του 11ου παρισινού διαμερίσματος. Ο φανατικός την περιέλουσε με πετρέλαιο και αμέσως μετά της πέταξε ένα αναμμένο τσιγάρο. Τελικά η Rayhana σώθηκε και η αστυνομία διερευνά την υπόθεση που παραμένει ανοιχτή.
Το έργο της χαρακτηρίζεται τραγικωμωδία και έχει ηρωίδες εννέα γυναίκες διαφορετικών ηλικιών και καταβολών που συναντιούνται σ' ένα χαμάμ στο Αλγέρι. Το μπάνιο μοιάζει με πρόφαση για να βρεθούν και να μιλήσουν. Μέσα σε αυτόν τον προστατευμένο από τα ενοχλητικά βλέμματα χώρο αποκαλύπτουν με τόλμη, ειρωνεία και χιούμορ τη βία, την ανελευθερία και το δράμα της σύγχρονης αλγερινής κοινωνίας. Σιγά σιγά διαφαίνεται ότι η μοίρα των γυναικών της χώρας καθορίζεται από την πολιτική, κοινωνική και σεξουαλική βία εναντίον τους. Και ότι η διαφθορά, η δυστυχία, οι καθημερινές συγκρούσεις ανάμεσα στις κυβερνητικές φατρίες και τους ισλαμιστές έχουν πεδίο μάχης το ίδιο το γυναικείο σώμα.
Οι συζητήσεις των γυναικών της παράστασης πυροδοτούνται από δεκάδες αφορμές της καθημερινής αλγερινής ζωής: εγκυμοσύνες με το ζόρι, πιστοποιητικά παρθενίας, εγκλήματα τιμής, δολοφόνοι ιμάμηδες, αγάπη των γιων στις μητέρες τους κ.ά. Είναι φανερό ότι οι Αλγερινές, αν και αποκλεισμένες κοινωνικά λόγω του φύλου τους, είναι εκείνες που εξασφαλίζουν τη συνέχεια μιας κοινωνίας στην οποία οι άντρες βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο κι εκείνες διαφυλάττουν την ειρήνη. Τα σώματά τους υπομένουν τον πόλεμο και τη βία των αντρών, αλλά η καρδιά, το κουράγιο και η πίστη τους μοιάζει να υφαίνουν την ειρήνη. Η κριτική εκθειάζει τη δύναμη και τη γνησιότητα του κειμένου και την ικανότητα της Rayhana να χειριστεί ένα τόσο σοβαρό θέμα με ζωντάνια, χιούμορ αλλά και ακραίο ρεαλισμό. Η Rayhana γεννήθηκε στο Αλγέρι, απ' όπου έφυγε για να ζήσει στη Γαλλία. Σπούδασε στην Ecole des Beaux-arts του Παρισιού και στο αλγερινό Institut national d' art dramatique et choreographique.
Στην περιπέτεια, που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή, τη στήριξαν όλα τα σωματεία Γάλλων καλλιτεχνών και ο ίδιος ο δήμαρχος του Παρισιού Μπερτράν Νταλανοέ. Ο αγώνας για την απελευθέρωση των γυναικών σε εποχές που ο σκοταδισμός σηκώνει κεφάλι, ακόμα και στην Ευρώπη, παραμένει τραγικά επίκαιρος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: